Danas se u austrijskom gradu Gracu dogodilo strašno masovno ubistvo u srednjoj školi, gde je bivši učenik ubio najmanje deset osoba pre nego što je izvršio samoubistvo. Ovaj tragičan događaj ponovo je podsetio na problem nasilja oružjem u evropskim zemljama, koje su u poslednjih 40 godina doživele brojne slične tragedije.
U izvještaju Rojtersa naglašava se da su masovna ubistva, s velikim brojem žrtava, zabeležena u različitim evropskim državama. Napadači su često ciljali vršnjake, dok su većina ovih incidenata uključivala i samoubistva počinilaca nakon zločina. Prema podacima, u ovakvim pucnjavama ubijeno je više od stotinu ljudi, uključujući decu i maloletnike.
Masovna ubistva su se događala u mnogim evropskim državama, uključujući Belgiju, Veliku Britaniju, Francusku, Nemačku, Finsku, Slovačku, Holandiju, Norvešku, Hrvatsku, Švedsku, kao i u Srbiji. U Belgiji je, na primer, u maju 1987. godine, Mihael van Vajnendele ubio sedam ljudi pre nego što je i sebe oduzeo život, dok je iste godine u Velikoj Britaniji Majkl Rajan izazvao smrt 16 osoba, pre nego što se takođe ubio.
U Francuskoj 1989. godine, farmer je ubio 14 ljudi u svom selu, uključujući članove porodice. Godine 1995. u toj istoj zemlji, mladić je nakon svađe sa roditeljima ubio 15 osoba i potom se ubio. Značajne tragedije dogodile su se i u britanskom gradu Danblejnu 1996. godine, kada je Tomas Hamilton ubio 16 učenika i učitelja pre nego što se ubio.
U Nemačkoj, u aprilu 2002. godine, Robert Štajnhauzer otvorio je vatru u gimnaziji nakon što je odlučio da ne polaže test iz matematike, ubivši 12 osoba, pre nego što se i sam ubio. Sličan incident dogodio se u Finskoj 2008. godine, kada je učenik Peka-Erik Auvinen ubio šestoro drugara i školsku medicinsku sestru, dok je isti godina drugi učenik, Mati Saari, otvorio vatru u stručnoj školi u Kauhajokiju.
Nedavne tragedije u Nemačkoj i Srbiji dodatno su osvetlile ovaj gorući problem. U martu 2023. godine, naoružani napadač u Hamburgu ubio je šest ljudi u sali Jehovinih svedoka, dok je ranio još nekoliko, uključujući trudnicu koja je izgubila nerođeno dete. U Srbiji, Kosta Kecmanović je u maju 2023. godine ubio devetoro učenika u beogradskoj osnovnoj školi, dok je drugi napadač, Uroš Blažić, ubio osam ljudi dan kasnije u blizini Mladenovca.
Slični incidenti dogodili su se i u Češkoj, gde je u decembru 2023. godine student ubio 15 ljudi na svom univerzitetu. U njegovom slučaju, napadač je kasnije ubijen na licu mesta, verovatno sopstvenim metkom. U ovom kontekstu, masovno ubistvo u Hrvatskoj 2024. godine, gde je napadač u domu za stare ubio šest ljudi, među kojima je bila i njegova majka, takođe naglašava razmere ovog problema.
U februaru 2025. godine u Švedskoj, naoružani napadač ubio je 11 ljudi, uključujući i sebe, u centru za obrazovanje odraslih, označavajući najsmrtonosniju masovnu pucnjavu u toj zemlji. Ovi slučajevi su samo deo tragične slike koja se stvara zbog nasilja oružjem u Evropi.
S obzirom na sve veću učestalost ovakvih incidenata, postavlja se pitanje šta se može učiniti kako bi se sprečila dalja krvoprolića. Države širom Evrope suočavaju se sa teškim izazovima u vezi sa regulacijom oružja i mentalnim zdravljem, a mnogi pozivaju na hitne reforme u zakonodavstvu kako bi se obezbedila sigurnost u školama i javnim ustanovama.
Moramo proučiti uzroke ovih tragedija, kako bismo se borili protiv nasilja, jer se čini da su ovi obrasci sve prisutniji, a svaka nova tragedija budi nova pitanja i strah o bezbednosti naše dece i zajednica.
